Bazen insan susar ve sadece gözlemler. Bu suskunluk, yeri geldiğinde "Ben demiştim" diyebilmek için değildir; haklı çıkmak ya da birkaç kişiyi nefsinin zaferi uğruna yıkılmış görmek gibi bir amaç taşımaz. Susmak, her zaman kabullenmek anlamına gelmez. Bazen insan, kendi menfaatlerinden çok daha öteye bakarak susar; olayları geniş bir perspektiften değerlendirmek ve doğru zamanı beklemek için. Çünkü bilgece bir suskunluk, insanı haklı çıkmaktan daha önemli bir hedefe yönlendirir: sabırla gözlem yaparak gerçeği idrak etmek. Ve nihayet, yeri geldiğinde konuşmak, yalnızca haklı olma kaygısı taşımadan, doğruluğu savunma erdemiyle söz almak demektir.
Bizi bilen zaten bilir, bilmeyen ise kendi bildiği gibi bilir. Ancak tahmin ettiğiniz yerde değilim; nefsimin ötesine geçip, yaşadığım topluma fayda sağlamayı dert edinmişim. Ne bir koltuk sevdam var ne de böyle bir girişimim. Aksini iddia eden olursa, elbette onlara da iki çift lafım vardır. Esnek değilim bazıları gibi; net bir duruşum ve sarsılmaz doğrularım var. Anlamayana anlatacak daha çok sözüm, daha çok sabrım var. Çünkü ben, doğru bildiğim yolda eğilip bükülmeden, topluma katkı sağlama gayretiyle yürümeye devam edeceğim.
Bu doğrultuda, sahip olduğum bilgi birikimi ve yaptığım araştırmalar ışığında, yaşadığım topluma karşı sorumluluğumun bilincindeyim. Hiçbir menfaat gözetmeksizin, yalnızca hakikati savunarak hizmet etmeye devam edeceğim. Doğruları, ama yalnızca doğruları yazma gayretimden asla vazgeçmeyeceğim. Toplumun iyiliği ve gelişimi için bilgi ve bilinci daima ön planda tutarak ilerleyecek, susmam gereken yerde sabredip, konuşmam gerektiğinde ise hakikati cesurca dile getireceğim.
Kendi menfaatleriniz için değil, toplumun ortak iyiliği için çalışmayı ilke edinin. Nefsinizi değil, hakikati savunun. Çünkü kişisel kazançlar gelip geçicidir; ancak toplumun yararına yapılan her katkı kalıcı izler bırakır. Gerçek erdem, bireysel çıkarları bir kenara bırakıp, insanlığın gelişimi ve huzuru için çaba göstermektir.
saygılarımla,
Gürkan Altmışdört